Η ώρα είναι 6 το πρωί, βρίσκομαι στο καράβι προς Ηράκλειο και δεν έχω κλείσει μάτι σε όλο το ταξίδι. Άκουσα λίγη μουσική, μίλησα 2 ώρες με έναν φίλο μου, και την επόμενη ώρα την έβγαλα διαβάζοντας βιβλία και περιοδικά. Και παρόλο που δεν κοιμήθηκα ούτε λίγο, όπως συμβαίνει πολλές φορές στα ταξίδια μου, αυτήν την φορά μπορώ να πω πως πέρασα υπέροχα. Ο λόγος; Γιατί ξεχάστηκα. Ξεχάστηκα λιγάκι από όλα όσα ταλαιπωρούν το μυαλό μου Είναι γνωστό πως τα βιβλία και οι ταινίες είναι διαφυγή από την πραγματικότητα. Και αν το καλοσκεφτείς, εσύ, που διαβάζεις αυτό το άρθρο, γιατί βλέπεις τόσες σειρές συνέχεια και διαβάζεις τόσα βιβλία; Ναι, μας αρέσουν αυτά τα χόμπι αλλά φοβάμαι πως κρύβεται μια ανάγκη από πίσω να ξεφύγουμε από την καθημερινότητά μας, να χαθούμε σε άλλους κόσμους. Κι εγώ βρίσκομαι στην φάση της ζωής μου, που μου φαίνεται πιο εύκολο να ζήσω σε έναν άλλον φτιαχτό κόσμο, παρά σε αυτόν εδώ. Καμιά φορά σκέφτομαι πως θα ήθελα να είμαι νεράιδα και να πετάω πάνω από ένα δάσος με ξωτ...
Αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να κάνω δίαιτα. Μια αποτελεσματική δίαιτα επιτέλους, κι όχι σαν κι αυτές που σου υπόσχονται αποτελέσματα που δεν έρχονται με τίποτα. Μετά από αυτήν την δίαιτα, θα είμαι πιο ελαφρύς. Γιατί η ψυχή μου δεν θα χρειάζεται να κουβαλάει τα βάρη των άλλων πια. Ξεκίνησα πνευματική δίαιτα. Ξεκίνησα δίαιτα Κόβω τους τοξικούς ανθρώπους και τις τοξικές συμπεριφορές. Κόβω τα άτομα που περιορίζουν την έκφρασή μου. Βγάζω από την ζωή μου τα άτομα που δεν εναρμονίζονται με αυτό που είμαι. Ελαττώνω τις επαφές που συνειδητά ή υποσυνείδητα μου κάνουν κακό. Κλείνω τηλεοράσεις Σταματώ να ασχολούμαι με την αρνητικότητα τους. Επιλέγω ποια πληροφορία θα μπει στον οργανισμό μου, ποια θα μπορώ να χωνέψω πιο εύκολα, και ποια θα μου κάτσει στο στομάχι. Συμπεριφέρομαι στις άσχημες συμπεριφορές όπως στο καυσαέριο: δεν το βλέπεις, αλλά υπάρχει. Δεν πάω εκεί που έχει πολύ καυσαέριο. Προστατεύω τα πνευμόνια μου. Θέλω να αναπνέω καθαρό αέρα. Κι όχι να κάνω παρέα με άτομα που θέλουν να μου...
Η ζωή μοιάζει με ένα τρένο. Εσύ είσαι η επιβάτης. Ενώ μπορείς να σταματήσεις σε οποιαδήποτε στάση, επιλέγεις να περιμένεις την δική σου. Περιμένοντας την δική σου, μπορεί να κοιμηθείς και να χάσεις μερικά απ’ τα τοπία στην διαδρομή. Μπορεί να βάλεις μουσική και να χαθείς στις σκέψεις σου δίχως να ακούς τι γίνεται γύρω σου. Απλά περιμένεις την δική σου στάση… Αυτόματος πιλότος Μερικές φορές νιώθω πως ζω στον αυτόματο. Ξέρετε, αυτή την αυτόματη λειτουργία που βρίσκεσαι όταν είσαι στο λεωφορείο. Πάλι περιμένεις να φτάσεις στην στάση σου και πάλι κάνεις ό,τι μπορείς για να αποσπάσεις την προσοχή σου από το τώρα, αυτό το βαρετό το τώρα του λεωφορείου. Και όχι, δεν πρόκειται να δοκιμάσω για βιωματικό πείραμα μετά από αυτό το άρθρο να μπω σε λεωφορείο χωρίς ακουστικά. Να μου λείπει το βίωμα και το έχω ζήσει αρκετές φορές. Αλλά αν πάρεις αυτήν την αλληγορία και την βάλεις πάνω απ’ την ζωή σου, θα καταλάβεις ότι πολλές φορές ζεις με ακουστικά. Και δεν ακούς το soundtrack της ζωής σου, που λένε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου