Lionder in Athens

Έχετε ακούσει το τραγούδι "Έρωτας με έρωτα περνάει"; Είμαι κατά! Και δεν το κατάλαβα ποτέ.  Πρώτον πως το πετυχαίνει κανείς κάτι τέτοιο;  Εγώ θέλω τουλάχιστον δύο μήνες για να ξεπεράσω ένα άτομο και μια κατάσταση. Μπορεί το φλερτ να μην είναι δα και τόσης σημασίας, μπορεί να μιλάω με το άλλο άτομο ένα μήνα, ενάμισι, κι όμως! Χρειάζομαι χρόνο για να ξεπεράσω την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν για όλο αυτό το διάστημα. Δεν είναι τα συναισθήματα διακόπτης για να ανοίγεις και να κλείνεις όποτε θες Και ποτέ δεν κατάλαβα και τους ανθρώπους που λειτουργούν έτσι.  Δεύτερον, πότε πρόλαβες να εξελιχθείς μακριά από το ένα άτομο, για να έρθεις κοντά σε ένα άλλο; Για μένα κάθε χωρισμός είναι μια αφορμή για εξέλιξη. Ειδικότερα όταν η σχέση δεν είναι ικανοποιητική. Το υποστηρίζω τόσο πολύ αυτό που είναι φορές που γνωστοί μου χωρίζουν από μη-ικανοποιητικές σχέσεις και το πρώτο πράγμα που μου έρχεται να τους πω είναι "Μπράβο!". Σκέφτομαι πως τώρα θα διανύσουν μια περίοδο αυτο-ανακά

Ναι, το ξέρω, σας φαίνεται χαζό να το λέω εγώ. Ναι, ναι, μπορώ να φανταστώ την γκριμάτσα στο πρόσωπό σας σαν ακούτε ένα "παιδί" να λέει ένα τέτοιο πράγμα. Μπορεί να είμαι 21 χρόνων μονάχα, αλλά είμαι στην ηλικία που μπορώ να διακρίνω ξεκάθαρα τις πρώτες ρυτίδες στο πρόσωπό μου.  Σαν παιδί (να το πάλι το παιδί) της νέας γενιάς, που ασχολείται συνέχεια με το τηλέφωνο, την κάμερα, και τον καθρέφτη, που κάθε του δημοσίευση περνάει από πολλή μελέτη και σκέψη, ανάλυση γωνιών, φωτισμού, χρωμάτων (ναι, μπορώ να γίνω τόσο ματαιόδοξος), τις τελευταίες μέρες παρατήρησα κάτι  στου οποίου τη θέα εθελοτυφλούσα καιρό τώρα. Οι πρώτες ρυτίδες γύρω από τα μάτια μου μου λένε γεια. Τι κάνω; (κλείνω τα μάτια) (Όχι, πλάκα κάνω) (Αλλά ναι, τα έκλεισα. Μια δυο φορές γρήγορα για να συνειδητοποιήσω αυτό που βλέπω. Ρυτίδες; Στα 21 μου; Δεν το δέχομαι).  Το μυαλό μου ταξίδεψε στις αντιγηραντικές κρέμες που διαφημίζουν στην τηλεόραση και η ιδέα του να αποκτήσω μια μου φάνηκε άκρως δελεαστική. Πήγα στον κ