Για τους φίλους που φεύγουν...
Αυτό που με πιάνει έμπνευση στις 6 η ώρα το πρωί πρέπει να σταματήσει. Σήμερα είναι άλλο ένα βράδυ που καταλήγει πρωί εξαιτίας των αϋπνιών μου και δεν αισθάνομαι καθόλου καλά με αυτό, δεδομένου ότι αύριο έχω τόσα πολλά να κάνω και υποτίθεται πως έπρεπε να είχα κοιμηθεί τουλάχιστον πριν 5 ώρες. Αλλά ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω... και υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα για αυτό: να την περάσω δημιουργικά! Όλα ξεκίνησαν πριν δύο λεπτά. Ένα βίντεο που είδα και η καρδιά μου άρχισε να χτυπά τόσο δυνατά με τα σήματα που της έστελνε ο εγκέφαλος που με έκανε να σηκωθώ να ανοίξω τον υπολογιστή (και μάλλον να το μετανιώσω στις 10 το πρωί που θα πρέπει να έχω ξυπνήσει και δεν θα λέω να σηκωθώ απ' το κρεβάτι). Ήταν ένα βίντεο που είχαμε βγάλει έναν χρόνο πριν με μερικούς φίλους μου. 13 Δεκέμβρη η ημερομηνία. Σήμερα μιλάω μόνο με μια κοπέλα από το βίντεο. Με τους υπόλοιπους λέμε ένα αμήχανο "Γεια" εδώ κι εκεί, που δεν ξέρει αν θέλει να το συνοδέψει ένα