Πώς θα σταματήσω να ζω στο μέλλον

Η ζωή μοιάζει με ένα τρένο. Εσύ είσαι η επιβάτης. Ενώ μπορείς να σταματήσεις σε οποιαδήποτε στάση, επιλέγεις να περιμένεις την δική σου. Περιμένοντας την δική σου, μπορεί να κοιμηθείς και να χάσεις μερικά απ’ τα τοπία στην διαδρομή. Μπορεί να βάλεις μουσική και να χαθείς στις σκέψεις σου δίχως να ακούς τι γίνεται γύρω σου. Απλά περιμένεις την δική σου στάση…

Αυτόματος πιλότος

Μερικές φορές νιώθω πως ζω στον αυτόματο. Ξέρετε, αυτή την αυτόματη λειτουργία που βρίσκεσαι όταν είσαι στο λεωφορείο. Πάλι περιμένεις να φτάσεις στην στάση σου και πάλι κάνεις ό,τι μπορείς για να αποσπάσεις την προσοχή σου από το τώρα, αυτό το βαρετό το τώρα του λεωφορείου. Και όχι, δεν πρόκειται να δοκιμάσω για βιωματικό πείραμα μετά από αυτό το άρθρο να μπω σε λεωφορείο χωρίς ακουστικά. Να μου λείπει το βίωμα και το έχω ζήσει αρκετές φορές. Αλλά αν πάρεις αυτήν την αλληγορία και την βάλεις πάνω απ’ την ζωή σου, θα καταλάβεις ότι πολλές φορές ζεις με ακουστικά. Και δεν ακούς το soundtrack της ζωής σου, που λένε. Αυτό ακόμα γράφεται. Ακούς λευκό θόρυβο.

Περιμένοντας πάντα το επόμενο πράγμα

Κουράστηκα να ζω έτσι. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες και δεν τις ζω πάντα με αυτόν τον τρόπο. Όμως υποσυνείδητα έχω μάθει να περιμένω για το επόμενο πράγμα. Συνέχεια. Περιμένω να καταφέρω τον τάδε στόχο και μέχρι να φτάσω εκεί, έχω πλάσει άλλους τόσους. Ενώ όταν φτάνω επιτέλους εκεί, περιμένω να καταφέρω τους επόμενους στόχους που δημιουργήθηκαν στην πορεία.

Σήμερα κλείνω μια ολόκληρη εβδομάδα που έχω βάλει μια ασχολία στην καθημερινότητά μου. Κάνω αυτό το πράγμα ήδη 7 ημέρες και ενώ θέλω να τα παρατήσω γιατί βαριέμαι να κάνω το ίδιο πράγμα κάθε μέρα, προσπαθώ να μην φύγω από τον στόχο. Αλλά δεν ξέρετε πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να περιμένει για την τάδε του μηνός που θα έχω ολοκληρώσει το challenge. Με πιάνει μια ανυπομονησία και περιμένω πως εκείνη την μέρα θα είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Για το τώρα όμως τι κάνω; Τι κάνω για να είμαι χαρούμενος τώρα; Τι κάνω για να μην βαριέμαι εύκολα;

Πώς καλυτερεύω λοιπόν την ζωή μου τώρα;

Έφτιαξα μια μικρή λίστα, που ίσως σας βοηθήσει και εσάς. Σίγουρα θα βοηθήσει και εμένα αν κάνω αυτά που λέει. Βέβαια, η ζωή έχει πολλές εκπλήξεις, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι τελείωσαν τα χάπια του ύπνου μου και από εκεί που προσπαθούσα να τον ρυθμίσω, κατέληξα να μην μπορώ να κοιμηθώ μέχρι να πάει 6 το πρωί. Τέτοιες εκπλήξεις. Αλλά κι αυτές μέσα στο πρόγραμμα είναι. Λοιπόν. Πώς πιστεύω ότι θα σταματήσουμε να ζούμε στο μέλλον.

Πρώτα από όλα, πρέπει όσο δυνατόν γίνεται να δημιουργούμε ευχάριστες συνθήκες εργασίας. Μετά, πρέπει να τρώμε καλά, και να κοιμόμαστε καλά, ώστε να νιώθουμε πως έχουμε περισσότερο χρόνο για να κάνουμε αυτά που θέλουμε μέσα στην ημέρα. Επίσης, πρέπει να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην κοινωνική μας ζωή και στην… σπιτική μας. Με λίγα λόγια, να υπάρχει ένα μέτρο και μια ζυγαριά στο πόσο βλέπουμε κόσμο μέσα στην βδομάδα μας, πόσο χρόνο αφιερώνουμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, και πόσο χρόνο επιλέγουμε να δίνουμε στον εαυτό μας, στην περισυλλογή μας, στην φροντίδα εαυτού και ψυχής. Και τέλος, πρέπει να ρομαντικοποιήσουμε την ζωή μας. Να την κάνουμε να φαίνεται και να είναι πιο ρομαντική.

Πουχου

Να το βάλεις το αγαπημένο σου φόρεμα σήμερα. Δεν χρειάζεται να περιμένεις μια κατάλληλη έξοδο. Να είσαι σήμερα ντυμένος όπως πραγματικά σου αρέσει. Να σου κάνεις ένα τσάι όταν γυρνάς απ’ την δουλειά και να σου το βάζεις σε μια όμορφη κούπα. Να σου το προσφέρεις δίπλα στην σόμπα, κάτω απ’ την κουβέρτα και να αφήνεις τον εαυτό σου να τον παίρνει ο ύπνος με ταινίες. Να ξυπνάς και να καλημερίζεις το δέντρο απ’ έξω. Να του βγάλεις όνομα και να το φωνάζεις με το όνομά του όταν του μιλάς. Αν θες, μπορείς να πας και να του δώσεις μια αγκαλιά. Εγώ όταν έφευγα από τον στρατό, πήγα και αγκάλιαζα ένα ένα τα δέντρα που μου έκαναν παρέα. Έχουν πολλή ηρεμία και τους αρέσουν οι αγκαλιές. Με λίγα λόγια, η ζωή θέλει λίγο ρομάντζο, λίγη φαντασία, λίγη παιδικότητα. Άλλες πρακτικές για να ζεις το τώρα είναι σίγουρα να γράφεις τα συναισθήματά σου σε ένα τετράδιο και να ψυχαναλύεις τον εαυτό σου, και ο διαλογισμός.

Γενικά θεωρώ ότι ίσως πάψουμε να ζούμε στο μέλλον τόσο πολύ εάν καλυτερέψουμε το παρόν. Εάν κάνουμε το τώρα πιο όμορφο. Μπορεί να μην μπορείς να το γυρίσεις τούμπα και να το κάνεις καλύτερο εν μια νυκτί. Αλλά ίσως να μπορείς να κάνεις διαλογισμό για 15 λεπτά σήμερα. Ίσως να μπορείς να πεις ένα καλημέρα στις γλάστρες σου. Ίσως να μπορείς λίγο λίγο να βάζεις μια θετική χροιά στην μέρα σου. Εκεί έχω καταλήξει.

Το μυαλό μου πραγματικά έχει κατασκευαστεί για να κάνει συνέχεια πλάνα και να ζει όπως και να ‘χει σε άλλες πραγματικότητες. Πάντα χάνεται το δικό μου μυαλό και διαφεύγει σε φαντασίες. Μου αρέσει. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι όταν περιμένω τις φαντασίες για να χαμογελάω. Όταν περιμένω πως και πως οι φαντασίες να γίνουν πραγματικότητα για να καταφέρω να είμαι χαρούμενος. Θέλω να είμαι χαρούμενος εγώ πρώτα για να μπορέσω να φέρω αυτές τις φαντασίες στην ζωή. Γιατί μόνο όταν προσπαθείς για το καλύτερο, το καλύτερο έρχεται. 

Lionder

Photo by Julia Volk