Μια νέα αρχή

Ο μήνας έχει εννέα, μέσα στο σπίτι κάνει πιο πολύ κρύο απ' ό,τι έξω, χιόνισε εχθές αλλά ήμουν Κρήτη. Τώρα που είμαι εδώ, ούτε για αστείο. Ένα μικρό αεράκι ίσως φυσήξει και αυτό ήταν. Από την μια δεν με παίρνει να αρρωστήσω πάλι, από την άλλη θα ήθελα να βγω έξω και να παίξω χιονοπόλεμο με τους φίλους μου σαν μικρό παιδί. Χωρίς καμία ντροπή να βγάλω τον πρώτο αριθμό από την ηλικία μου και για μια μόνο ημέρα να δηλώνω 9 ετών. Πλάκα θα είχε, να μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω. Ή μάλλον να μπορούσες να τον φέρεις μπροστά, στα μέτρα σου.

Είμαι ένα κινούμενο πτώμα από το ταξίδι μου με το καράβι αλλά παρ'όλα αυτά νιώθω την ανάγκη να θυμίσω στον εαυτό μου κάποια πράγματα και να τον ενθαρρύνω να κάνει κάποια άλλα. Νέος χρόνος, νέος εαυτός που λένε. Όμορφες γλυκές κουταμάρες.Οι ίδιοι είμαστε πριν περάσουν 12 και οι ίδιοι παραμένουμε αφότου έχουμε πει τα χρόνια πολλά και έχουμε στήσει τσόχα για χαρτάκι. Το ίδιο ακριβώς μοτίβο. Ναι, αυτός είναι ο ρεαλιστής μέσα μου. Για να γλυκάνω την ατμόσφαιρα όμως θεωρώ την αλλαγή του έτους έναν έξυπνο και λειτουργικό τρόπο να κοιτάξεις το παρελθόν με μια σιγουριά και να πεις ότι "από εδώ και πέρα, θα μάθω κάτι καινούργιο. Θα το ξεκινήσω λίγο διαφορετικά αυτή τη φορά". Και πετυχαίνει (νομίζω)!

Έμαθα πολλά το 2018. Για την ακρίβεια πάρα πολλά. Θα ξεκινήσω από το πιο βασικό. Έφυγα από το πατρικό μου. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Καταλαβαίνετε πόσο αλλάζει η ζωή ενός φρέσκου ενήλικα από την στιγμή που φεύγει από την ζεστή αγκαλιά των γονιών του και μπαίνει με το δεξί στο κατώφλι του πρώτου του νοικιαζόμενου σπιτιού. Αλλάζουν όλα! Από τον τρόπο που σκέφτεσαι, μέχρι τον τρόπο που πράττεις. Είναι η στιγμή που μαθαίνεις τι εστί ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και συνειδητοποιείς ότι όση περισσότερη ώρα έχεις την σομπούλα ανοιχτή, τόσα περισσότερα λεφτά θα πληρώνεις! Που το βάζεις και το νερό; Πως μπορώ να χωρέσω σε ένα τεταρτάκι της ώρας ξέπλυμα, σαπούνισμα και πάλι ξέπλυμα; Δεν μου είναι αρκετό!!!
Έρχεται η στιγμή λοιπόν που μαθαίνεις ότι το πιάτο που άφησες στο νεροχύτη εχθές το βράδυ, θα είναι ακόμα εκεί την επόμενη μέρα. Και αν δεν σηκώσεις το ριζωμένο -ολόπιαστο από το καθισιό- κορμάκι σου από την καρέκλα του ηλεκτρονικού σου υπολογιστή και να πας να το πλύνεις και να το βάλεις στην θέση του, θα παραμείνει εκεί. Με λίγα λόγια, σε ό,τι κάνεις, πρέπει να αναλαμβάνεις τις συνέπειες. Και δες τώρα πως θα κάνουμε το πλύσιμο των πιάτων μάθημα ζωής μέσα σε 2 δευτερόλεπτα. Όπως το πιάτο που άφησες στον νεροχύτη, δεν θα κουνήσει ρούπι από την θέση του αν δεν πας να το κουνήσεις εσύ, έτσι και οτιδήποτε κάνεις από εδώ και πέρα, θα είσαι εσύ υπεύθυνος για τον αντίκτυπο που θα έχει και τις ευθύνες που πρέπει να ληφθούν μετά. Όσα σποράκια και να ρίξεις στο διάβα σου, όσα κουβάρια και να ξετυλίξεις καθώς περπατάς, κανείς δεν θα τα ακουλουθήσει για να έρθει να σε σώσει. Είσαι μόνος σου! Και μόνος σου θα ανταπεξέλθεις. Και με το που αποχαιρετάς τους γονείς σου και μετακομίζεις σε άλλη πόλη, ή χώρα, το καταλαβαίνεις αυτό από πρώτο χέρι.

Το καταλάβα λοιπόν φέτος! Και μην ανησυχείτε, με προετοίμασαν καλά για αυτό. Αυτό για το οποίο δεν σε προετοιμάζουν είναι το πώς θα νιώθεις μετά από κάτι που συμβαίνει στην νέα σου ζωή. Σε προετοίμαζουν για οτιδήποτε έχει να κάνει με το εξωτερικό σου περιβάλλον, αλλά δεν σου λένε ότι αυτό έχει έπιδραση στον εσωτερικό σου κόσμο. Κι ότι ένα σωρό συναισθήματα θα περάσουν και θα σου χαϊδέψουν την μικρή σου ψυχούλα με το πέρασμα του χρόνου. Άλλα θα σε κάνουν να ευθυμίσεις, και άλλα θα σε τσακίσουν κάτω. Κι εκεί ακριβώς θυμάσαι την ζεστή αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς. Μόνο που τώρα πρέπει να αγκαλιάσεις εσύ τον εαυτό σου. Και να τον έχεις σαν τα μάτια σου.

Ενθουσιάστηκα, γνώρισα, γνωρίστηκα, τσακώθηκα, συμφιλιώθηκα, ερωτεύτηκα, αγάπησα, απογοητεύτηκα, έδωσα, πήρα, έδωσα, δεν πήρα, έπεσα, ξάπλωσα, φίλησα το πάτωμα, μπουσούλισα, σηκώθηκα, αγκάλιασα, μ'αγκάλιασαν, μ'αγάπησαν, με πρόδωσαν, παίξανε, πληγώθηκα, έπαθα, εμάθα και έμαθα! Όλα τα 'κανα σε μια χρονιά που ίσως ήτανε η πιο σημαντική της ζωής μου. Γνώρισα εκατοντάδες άτομα και συναναστράφηκα με χίλιους-δυο ανθρώπους. Από την εκνευρισμένη υπάλληλο που δεν έλεγε να καταλάβει την αιτία των παραπόνων μου, μέχρι τον καθηγητή που σε κόβει για Σεπτέμβιο και ενώ τον βρίζεις, είχε δίκιο. Δεν διάβασες ποτέ.
Νιώθω τόσο γεμάτος από την χρονιά που πέρασε και παρά την κούραση μου (είπαμε, είμαι από το καράβι) νιώθω έτοιμος να άρπαξω κάθε εμπειρία που μου επιφυλάσσει η νέα αυτή χρονιά. Και πρέπει να το κάνω, το οφείλω στον εαυτό μου. Για όλες τις φορές που πληγώθηκα, απογοητεύτηκα και έπεσα, για όλες αυτές τις φορές που κάθισα σε ένα δωμάτιο με τέσσερις τοίχους προσπαθώντας να δω τι μου φταίει, γνωρίζοντας καταβάθος ακριβώς τι μου φταίει αλλά κάνοντας τα στραβά μάτια. Το οφείλω στον εαυτό μου. Και το οφείλεις κι εσύ.

Είναι μια νέα χρονιά. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό, είναι ένα νέο ξεκίνημα. Μια νεα αρχή. Βγες έξω, κάνε νέα πράγματα, γνώρισε νέους ανθρώπους και κάνε ό,τι σου λέει η καρδούλα σου. Έχεις μια μόνο ζωή και πραγματικά δεν θα μπορούσε να νοιαστεί κανείς λιγότερο με το πως επιλέγεις να την ζεις! Δεν τους ενδιαφέρει. Βάλ'το στο μυαλό σου! Για ενός μονάχα ανθρώπου την γνώμη πρέπει να νοιάζεσαι  και αυτός είσαι εσύ. Αμά δεν είσαι ευχαριστημένος με κάτι, άλλαξε το. Μια ευκαιρία έχεις. Δεν ζούμε για πάντα. Για αυτό ας κάνουμε το λίγο που θα ζήσουμε, όσο πιο ευχάριστο μπορούμε. Γιατί το αξίζουμε. Για όλα τα θέλω που θυσιάστηκαν στον βωμό των άλλων, για όλα τα μη που ακούσαμε, για όλα τα πρέπει που αγνοήσαμε, για κάθετι που στάθηκε εμπόδιο στην ολοκλήρωση του εαυτού μας. Για μας!

'Γεια μας, λοιπόν! Και εις ένα νέο έτος γεμάτο αγάπη, χαρά, επιτυχιές και πολλά μα νέα μαθήματα, πολλές μα πολλές εμπειρίες. Γιατί όπως έχουμε ξαναπει, όσο ζεις, μαθαίνεις και όσο μαθαίνεις εξελίσσεσαι.

Καλή χρονιά! Να είστε πάντα ο εαυτός σας.






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η μετάβαση είναι πάντα δύσκολη

Πώς θα σταματήσω να ζω στο μέλλον

ANNOUNCEMENT!!