Σας πειράζει που πονάω; | Καμία ανοχή πια!
Γράφω το σημερινό άρθρο από μια ανάγκη να εξωτερικεύσω το πόσο έχω κουραστεί από αυτήν την κοινωνία. Πόσο πολύ κουράστηκα να βλέπω παντού αυτόκλητους δικαστές, γνώστες των πάντων, κατόχων δικαιοσύνης και αλήθειας: ημίθεους πρωταγωνιστές, με τον καθένα να παίζει στο δικό του σίριαλ, αλάνθαστους και τέλειους που ξέρουν πάντα το σωστό, το ηθικό, το λογικό. Έγραψα ήδη αυτό το άρθρο άλλη μια φορά αλλά βγήκε πολύ επιθετικό γιατί άμα νευριάσω, δεν υπάρχει μάνικα να σβήσει τις φωτιές: ηφαίστειο ολόκληρο γίνομαι και πνίγομαι στις φλόγες του δίκιου μου, και του άδικου της κοινωνίας. Αλλά είναι πιθανότερο να περάσω το μήνυμα που θέλω μέσα από μια πιο ήρεμη προσπάθεια παρά από το να γίνω ειρωνικός και επιθετικός. Για αυτό, σήμερα θα το ξεκινήσω διαφορετικά. Σας πειράζει που πονάω; - ο τίτλος του άρθρου. Ένας τίτλος-ταμπέλα σε κάθε κούτελο που βγαίνει και ανοίγει την καρδιά του στον κόσμο για την τραυματική εμπειρία που είχε. Σας πειράζει που πονάω; θέλουν να πουν, να φωνάξουν όλοι όσοι γίναν στόχ
